Τραχανάς ή χυλοπίτες; Ρυζάκι ή κοφτό μακαρονάκι; Νιόκος ή αρτούδια; Παρότι λόγω της παράδοσης που θέλει τον Μάρκο Πόλο τον πρώτο που δοκίμασε ζυμαρικά στα ταξίδια του στην Κίνα, και επιστρέφοντας στην πατρίδα του, τα έφερε εκεί τα μακαρόνια και γενικότερα τα ζυμαρικά πολιτογραφήθηκαν ως Ιταλικά, στην Ελλάδα, έχουμε μακρά παράδοση στα ζυμαρικά που ξεκινάει από την αρχαιότητα.
Με όνομα νόστιμο σαν ιστορία.........
Στην Ελληνική Μυθολογία αναφέρεται ότι ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς, είχε κατασκευάσει ένα εργαλείο για να φτιάχνει κορδόνια από ζύμη (τα πρώτα μακαρόνια).
Το όνομα των μακαρονιών, πιθανόν να προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη ‘μακαρία’. Αυτή ήταν η προσφορά που οι Αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να τοποθετούν στους τάφους των νεκρών και αποτελείτο από λάδι, κρασί και αποξηραμένα προϊόντα από αλεύρι.
Παράδοση.........
Συνοπτικός κατάλογος Ελληνικών ζυμαρικών:
Πέρα από τα μακαρόνια, σε διάφορες μορφές, το ρύζι, και τα "κλασσικά ζυμαρικά" στην Ελλάδα, έχουμε πολύ μεγάλη ποικιλία σε τοπικά πεντανόστιμα ζυμαρικά.
Τραχανάς: Ο τραχανάς είναι ζυμαρικό φτιαγμένο από αλεύρι και γάλα και έχει σχήμα κοκκώδες και ακανόνιστο.Υπάρχει σε διάφορες ποικιλίες: ξινός και γλυκός, χοντρός και ψιλός, Παράγεται στη Θεσσαλία, στην Μακεδονία την Θράκη αλλά και άλλα μέρη της Ελλάδας.
• Αφτούδια – από τη Χίο. Πρόκειται για μια απλή ζύμη από αλεύρι και νερό στην οποία δίνουν το σχήμα των "αφτιών" από τα οποία προκύπτει και το όνομα.
• Αβγόχυλος – κατά βάση έχει το ίδιο σχήμα με τα χύλοφτα, που αναφέρονται παρακάτω, με τη διαφορά ότι περιέχει αβγά. Πρόκειται για τοπική σπεσιαλιτέ της Κρήτης.
• Εβρίστη – αυτά τα ζυμαρικά αποτελούν επίσης σπεσιαλιτέ των ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας και θυμίζουν πολύ στεγνές ταλιατέλες (χωρίς αβγό).
• Φλομάρια – είναι οι παραδοσιακές χυλόπιτες της Λήμνου, που φτιάχνονται από το ντόπιο σκληρό σιτάρι του νησιού, από το οποίο βγαίνει ένα κιτρινωπό κολλώδες αλεύρι. Τα φλομάρια φτιάχνονται σε δύο σχήματα. Είτε σε πολύ λεπτό σχήμα που θυμίζει σπάγκο είτε επίπεδα και στενά, όπως περίπου τα ιταλικά λινγκουίνι. Αφήνονται να στεγνώσουν και φυλάσσονται μέσα σε βαμβακερές υφασμάτινες σακούλες, όπως και τα περισσότερα σπιτικά ζυμαρικά στην Ελλάδα.
• Γογκίδες – είναι ένα είδος ζυμαρικού σε σχήμα σπείρας που θυμίζει μικρό κοχύλι, και είναι γνωστό στην Σπάρτη και τη Λακωνία στη νότια Πελοπόννησο.
• Χύλοφτα – ένα λεπτό και κοντό είδος ζυμαρικού που μοιάζει με το λινγκουίνι και αποτελεί σπεσιαλιτέ της Κρήτης.
• Χυλόπιτες – αυτές μπορούν να είναι μακριές και λεπτές ή να θυμίζουν το ιταλικό φετουτσίνι• μπορούν ακόμα να έχουν το σχήμα μικρών τετραγώνων.
• Κουσκούς – πρόκειται για ένα ζυμαρικό με αβγά και γάλα και το οποίο γίνεται από σιμιγδάλι ή από πλιγούρι στα οποία προστίθεται λίγο σιτάλευρο. Είναι σπεσιαλιτέ της Θράκης στην βορειοανατολική Ελλάδα και αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τοπικά, ελληνικά ζυμαρικά. Φτιάχνεται στα τέλη του καλοκαιριού, όπως και ο τραχανάς. Μέσα σε μία μεγάλη λεκάνη αναμειγνύονται αβγά, γάλα και λίγο αλάτι. Μέσα στο υγρό μίγμα προστίθεται πλιγούρι ή σιμιγδάλι (το πρώτο αφήνεται για λίγο μέσα στο υγρό για να μαλακώσει). Στη συνέχεια προστίθεται το σιτάλευρο μέχρι να σχηματιστεί μια πυκνή μάζα. Κατόπιν, τη πλάθουν με τις παλάμες για να πάρει το χαρακτηριστικό σχήμα των σφαιριδίων. Τα σφαιρίδια αυτά απλώνονται πάνω σε βαμβακερό ύφασμα για να στεγνώσουν και τα γυρνάνε συνεχώς για αρκετές μέρες ώστε να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Όταν πλέον στεγνώσουν και σκληρύνουν, αποθηκεύονται μέσα σε βαμβακερές σακούλες. Το κουσκούς μαγειρεύεται όπως τα ζυμαρικά συνοδεύοντας το κοτόπουλο ή κάποιο άλλο κρέας που μαγειρεύεται με πλούσιες μυρωδάτες σάλτσες. Μερικές φορές προστίθεται σε σούπες ή φαγητά της κατσαρόλας για να δέσει το μείγμα, γιατί, όπως και ο τραχανάς, ο στεγνός γαλακτώδης πυρήνας του σπάει χαρίζοντας μια κρεμώδη υφή στα φαγητά που προστίθεται. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις αντικαθιστά το ρύζι, όπως στην συνταγή που αναφέρεται παρακάτω.
• Μαγκίρι – πρόκειται για παραδοσιακό είδος κρητικού ζυμαρικού που έχει το σχήμα τετραγώνων και γίνεται χωρίς αβγά. Όταν προστίθενται αβγά του δίνουν το σχήμα πολύ λεπτών σπάγκων.
• Νιόκος – δεν έχει καμία σχέση με τα ιταλικά ζυμαρικά που φτιάχνονται με βάση την πατάτα και ονομάζονται νιόκι (τα ονόματα μοιάζουν) αλλά πρόκειται για σπεσιαλιτέ των νησιών του Ιονίου, των οποίων η κουζίνα έχει δεχτεί την επίδραση της μακρόχρονης βενετικής παρουσίας από τον 15ο μέχρι τον 18ο αιώνα. Ο νιόκος του Ιονίου είναι στην πραγματικότητα απλώς ένα είδος όρζο – ζυμαρικό σε σχήμα ρυζιού. Απαντάται και με το όνομα μπιρμπιλόνι.
• Πίτουρα – το όνομα πίτουρα δίνεται σε δύο σχετικά διαφορετικά είδη ζύμης από τη Μακεδονία και την Ήπειρο. Η πρώτη αποτελεί ένα είδος ζυμαρικού με αβγά, με άμορφο σχήμα και ελαφρώς ξινό στη γεύση εξαιτίας του πρόβειου γάλακτος που χρησιμοποιείται κατά παράδοση αντί του αγελαδίσιου. Η δεύτερη αποτελεί κατ’ ουσίαν ένα είδος προψημένου φύλλου.
• Σχιουφιχτά – κρητικό είδος ζυμαρικού, που φτιάχνεται από αλεύρι, νερό και μικρή ποσότητα ελαιολάδου. Έχει μικρό σπειροειδές σχήμα.
• Σιρόν – πρόκειται για ένα χοντρό κυλινδρικό ζυμαρικό σε σχήμα σπείρας που δεν στεγνώνει στον ήλιο αλλά ψήνεται. Το σιρόν αποτελεί σπεσιαλιτέ των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας σε μαγαζιά με τοπικές σπεσιαλιτέ στην Αθήνα. Για να χρησιμοποιηθεί πρέπει πρώτα να μουσκευτεί. Εν συνεχεία μαγειρεύεται με καυτό βούτυρο και τυρί.
• Στριφτάδες – έτσι ονομάζεται ένα είδος μικρών σπιτικών ζυμαρικών της Πελοποννήσου.
• Τουτουμάκια – είναι η πελοποννησιακή ονομασία για τις χυλόπιτες.
• Τριφτούδια ή τριφτιλίδια – μία ακόμη τοπική παραλλαγή ζυμαρικών από την Κρήτη στα οποία δίνεται το σχήμα μικρών σπόρων ρυζιού.
• Βαλάνες – προέρχονται κι αυτές από τη Χίο. Έχουν το σχήμα μικρής σπείρας.
Ιφκάδια: το εύγεστο αυτό ζυμαρικό που παρασκευάζεται με κομμένο φύλλο ζύμης το οποίο έχει ζυμωθεί με αυγό και γάλα. Από τον αγροτουριστικό συνεταιρισμό Γαια.
ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΠΑΣΤΙΤΣΑΔΑ
Υλικά
1 κιλό μοσχάρι φέτα από μπούτι ή πλάτη (4 άτομα). (σ.σ. ή νουά) Ή ένας κόκκορας
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο (σ.σ. ή κομένο σε ροδέλες)
1-2 σκάρδες (σ.σ. σκελίδες) σκόρδο ψιλοκομμένο (προαιρετικά)
1 ποτηράκι λάδι
1 ποτηράκι κρασί λευκό
1 κουταλιά της σούπας τοματοπελτέ
Αλάτι-πιπέρι - γαρύφαλλο - μοσχοκάρυδο (λίγο)
1 φύλλο δάφνη (προαιρετικά)
1 κιλό μακαρόνια νούμερο 1
Εκτέλεση
Καθαρίσουμε και πλένουμε και κόβουμε το κρέας σε μερίδες.
Σε ρηχή κατσαρόλα (νταβά) βάζουμε το κρέας και το λάδι και το τσιγαρίζουμε ελαφρά (1-2 γυρίσματα). Βάζουμε το κρεμμύδι και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα (2 γυρίσματα) να ροδίσει το κρεμμύδι. Σβήνουμε με ένα ποτηράκι κρασί. Μόλις στύψει βάζουμε τα μυρωδικά, την ντομάτα και νερό αρκετό (2-3 ποτήρια).
Το μυστικό της συνταγής είναι στο σιγανό τσιγάρισμα και στο να μην το πνίξουμε στο νερό.
Βράζουμε τα μακαρόνια και τα στραγγίζουμε.
Αφαιρούμε από την κατσαρόλα το κρέας και ρίχνουμε μέσα στη σάλτσα που απομένει τα μακαρόνια.
(σ.σ.)Θέλει καλό τυρί τριμμένο (αν βρείτε το σπάνιο "Μανούρι τση Κέρκυρας" ή Padano) και κόκκινο κρασί σε θερμοκρασία δωματίου.
Η ΜΑΚΑΡΟΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΣΑ ΚΩΣ
ΥΛΙΚΑ
8-10 ΜΕΡΙΔΕΣ
500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
7 μεγάλα αυγά
½ φλιτζ. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
6 κ.σ. ανάλατο βούτυρο
650 γρ. χοιρινό κιμά
650 γρ. μοσχαρίσιο κιμά
2 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα
αλάτι και πιπέρι όσο θέλουμε
1 κ.γ. κανέλα σε σκόνη
250 γρ. ξερή ντόπια μυζήθρα από την Κω ή άλλη ωριμασμένη μυζήθρα νησιού του Αιγαίου, ψιλοτριμμένη
Οδηγίες/Περιγραφή:
Αναμειγνύουμε το αλεύρι μαζί με το αλάτι σε ένα μεγάλο μπολ και κάνουμε μια λακκούβα στο κέντρο. Σπάμε τα αυγά στη λακκούβα. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο. Με ένα πιρούνι, δουλεύουμε το αλεύρι μέσα στο υγρό μέχρι να σχηματιστεί μια κολλώδης ζύμη. Ζυμώνουμε μέσα στο μπολ με τα χέρια και μεταφέρουμε σε μια αλευρωμένη επιφάνεια για να τη ζυμώσουμε κι άλλο, μέχρι να γίνει μαλακιά και σχετικά σφιχτή. Τη βάζουμε σε ένα λαδωμένο μπολ και τη σκεπάζουμε με μια πλαστική μεμβράνη. Αφήνουμε τη ζύμη να σταθεί για 1 ώρα σε θερμοκρασία δωματίου.
Στο μεταξύ, λιώνουμε το μισό βούτυρο σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και σοτάρουμε τους κιμάδες μέχρι να αρχίζουν να αλλάζουν χρώμα. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια. Ρίχνουμε λίγο αλάτι και πιπέρι. Ανακατεύουμε μέσα και την κανέλα. Μαγειρεύουμε μέχρι ο κιμάς να πάρει χρυσοκαφετί χρώμα, για 12 λεπτά. Βγάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει.
Βάζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό να βράσει. Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί 40 εκ. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180oC.
Μοιράζουμε τη ζύμη σε τέσσερις ίσες μπάλες. Αλευρώνουμε λίγο μια επιφάνεια εργασίας. Ανοίγουμε τη ζύμη σε τέσσερα φύλλα, στο ίδιο μέγεθος με το ταψί. Κόβουμε κάθε φύλλο ζύμης σε τέσσερις λωρίδες 10 εκ. Βουτάμε κάθε λωρίδα μέσα στο νερό φορώντας γάντια σιλικόνης ή με μια τρυπητή κουτάλα μέχρι να αλλάξει ελαφρά χρώμα, όπως τα ζυμαρικά, για 2 λεπτά. Τις βγάζουμε και τις στραγγίζουμε σε ένα μεγάλο σουρωτήρι. Τοποθετούμε τέσσερις λωρίδες επικαλυπτόμενες στον πάτο του βουτυρωμένου ταψιού. Πασπαλίζουμε από πάνω το 1/3 του κιμά. Ρίχνουμε από πάνω το 1/3 του τυριού. Επαναλαμβάνουμε με άλλες τέσσερις λωρίδες ζύμης, μια στρώση κιμά και μια στρώση τυρί. Τοποθετούμε άλλες τέσσερις λωρίδες ζύμης, τον υπόλοιπο κιμά και το υπόλοιπο τυρί. Ολοκληρώνουμε με τις υπόλοιπες τέσσερις λωρίδες ζύμης, πιέζοντάς τις λίγο στις άκρες για να σφραγίσουν. Χαράζουμε σε μερίδες την επιφάνεια της πίτας.
Λιώνουμε το υπόλοιπο βούτυρο και το ρίχνουμε πάνω από την πίτα. Βάζουμε στον φούρνο. Μόλις η ζύμη πάρει χρυσοκαφετί χρώμα, ρίχνουμε τον ζωμό και το γάλα στην επιφάνεια. Ψήνουμε για 35-40 λεπτά περίπου, μέχρι να χρυσίσει η ζύμη και να γίνει η γέμιση. Βγάζουμε από τη φωτιά, αφήνουμε να κρυώσει λίγο και σερβίρουμε
ΑΓΟΡΑ
ΑΡΚΑΔΙΑΝΗ
Όσα παραδοσιακά έφτιαχναν στα σπίτια τους οι γυναίκες της Αρκαδίας –τραχανά γλυκό και ξινό, κουλουράκια, χυλοπίτες, σκαλτσουνάκια, καρυδάτους κουραμπιέδες, γλυκά του κουταλιού– παράγει εδώ και 10 χρόνια η Αρκαδιανή και, μάλιστα, από τα χέρια των γυναικών του χωριού Ψάρι, όπου και η έδρα της. . Ψυχή του εγχειρήματος ο Μάκης Παπούλιας, με όραμα την υποστήριξη των μικρών παραγωγών και τη διάσωση των αυθεντικών αρκαδικών γεύσεων. Η Αρκαδιανή είναι μεράκι και αγάπη για τον γενέθλιο τοπίο ,είναι πρόταση για την διατροφή και για το αγνό φαγητό. Στα ζυμαρικά της Αρκαδιανής θα βρούμε: Χυλοπίτες βιολογικές, Χυλοπίτες σπιρτάκι βιολογικές, Τραχανά ξινό βιολογικό, Χυλοπίτες βάζο, Χυλπίτες τσουβαλάκι, τραχανά ξινό. http://www.arcadiani.gr/
Το εκλεκτό βουβαλίσιο γάλα που παρήγαγε η φάρμα του πατέρα της και η διατροφική του ανωτερότητα ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει να φτιάχνει τα γευστικά ζυμαρικά της η Γεωργία Ανδρεάδου μαζί με το σύζυγό της Νίκο Γεωργίτσα. Ζυμωμένα με σιμιγδάλι και σκληρό αλεύρι, γίνονται χυλοπίτες, σκέτες ή με σκόρδο, χυλοπιτάκι, παπαρδέλες, τραχανάς γλυκός, ξινός και πικάντικος (με μπούκοβο), κριθαράκι, κους κους, πλεξούδα, μακαρονάκι ακόμα και παιδικό ζυμαρικό σε σχήμα αγελαδίτσας. Τα ζυμαρικά Άνω Ποροίων Σερρών , είναι χωρίς συντηρητικά, παράγονται ανάλογα με τη ζήτηση, γι’ αυτό είναι πάντα φρέσκα. Όσοι τα έχουν δοκιμάσει τα αναζητούν σταθερά.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ
Δυνατή μαστόρισσα η Χρυσούλα Σιώζου στα παραδοσιακά ζυμαρικά, τα γλυκά και τις μαρμελάδες. Από τη μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων της ξεχωρίζουν η εντυπωσιακή σειρά από ιδιαίτερους τραχανάδες –με σπασμένο στάρι, ξινό, γλυκό από σίκαλη, με τσουκνίδα, νηστίσιμο, με πολτό λαχανικών αντί για γάλα– αλλά και χυλοπίτες, χλοπιτάκια, βίδες, κριθαράκι, όλα χειροποίητα, με γάλα από την περιοχή και αλεύρι από ντόπια ηπειρώτικα εργαστήρια. Βρίσκεται στα πράμαντα Ιωαννίνων, και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο τηλέφωνο: 6973740901
Το Τερπνόν δημιουργήθηκε από την Ευτυχία μόλις το 2012 στη Κυρά Βρύση Κορινθίας. Στο πλήρως εκσυγχρονισμένο εργαστήριο φτιάχνει σπιτικές γεύσεις χρησιμοποιώντας τα αγνότερα υλικά δουλεμένα με πολλή αγάπη και μεράκι. Η αναζήτηση των καλύτερων πρώτων υλών είναι πρωταρχικής σημασίας . Δέσμευση τους η παραγωγή τροφίμων υψηλής ποιότητας! Και από γεύση, άλλο τίποτα! Στριφτάρια με σπανάκι, παντζάρι, τομάτα, άγρια μανιτάρια ή ανάμικτα! Χρώματα ζωντανά, με γεύση χαρακτηριστική! Η παιδική σειρά περιλαμβάνει κοχυλάκια καρότου ή με κολοκυθάκι – πράσο & μινι στριφτάρια! Οι ταλιατέλες είναι με πιπεριές Φλωρίνης ή καυτερές ή μανιταρένιες… Η τελευταία καλοκαιρινή δημιουργία της Ευτυχίας είναι οι Ταλιατέλες με μάραθο & ξύσμα λεμονιού! Και όλες με τη Συνταγή τους επάνω! http://www.box-gourmet.gr/j25/index.php/products/everyday-products/item/202-pasta-regale-tastes-happiness
ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΜΑΛΕΒΟΣ
Ο σύζυγός της είναι κτηνοτρόφος και αγρότης με δικές του ελιές, καρυδιές και βερικοκιές και η Μαρία Παναγέα Παινέση παίρνει το γάλα από τα δικά της πρόβατα, τα αβγά από τις κότες της και αλεύρι από την Τεγέα και φτιάχνει ονομαστά χειροποίητα ζυμαρικά: γλυκό και ξινό τραχανά –και με αλεύρι ολικής αλέσεως–, μπλουγουρένιο τραχανά (από σπασμένο στάρι), χυλοπίτες και μανιάτικο σύγκλινο. Τα ζυμαρικά της παρασκευάζονται σε ιδιόκτητο εργαστήριο όπου οι γυναίκες του χωριού φέρνουν αυγά και γάλα και φτιάχνουν χυλοπίτες για όλο το χειμώνα. Τα ζυμαρικά της Μαρίας Παναγέα, έρχονται στην πόρτα σας ύστερα από επικοινωνία με την παραγωγό στο τηλέφωνο: : 6972308618
Στην Ελληνική Μυθολογία αναφέρεται ότι ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς, είχε κατασκευάσει ένα εργαλείο για να φτιάχνει κορδόνια από ζύμη (τα πρώτα μακαρόνια).
Το όνομα των μακαρονιών, πιθανόν να προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη ‘μακαρία’. Αυτή ήταν η προσφορά που οι Αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να τοποθετούν στους τάφους των νεκρών και αποτελείτο από λάδι, κρασί και αποξηραμένα προϊόντα από αλεύρι.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ένα πρωτόγονο είδος ζυμαρικού σαν τηγανητό κουρκούτι, το λεγόμενο "λαγάνον", το οποίο δεν θα μπορούσε να είναι το έτυμο απ' όπου προήλθαν τα ιταλικά λαζάνια. ή ο πρόγονος αυτού του ζυμαρικού.
Παράδοση.........
Από τα κελάρια των Ελληνικών νοικοκυριών δεν έλειπαν ποτέ τα ζυμαρικά καθώς μπορούσαν να είναι η βάση πολύ νόστιμων πιάτων για την οικογένεια που παρασκευάζονταν εύκολα και γρήγορα.
Τα περισσότερα ελληνικά ζυμαρικά παρασκευάζονταν και ξηραίνονταν στα τέλη του καλοκαιριού. Τα παραδοσιακά φαγητά με ελληνικά ζυμαρικά είναι από τα πιο νόστιμα φαγητά που έχουμε. Στη Λήμνο, για παράδειγμα, ένα αρκετά παράξενο φαγητό είναι το ψευτοπέτεινο, φτιαγμένο με μελιτζάνες και φλομάρια, ένα ντόπιο ζυμαρικό. Μάλιστα, κάποια από τα καλύτερα φαγητά με ζυμαρικά προέρχονται από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Σε μερικά δε από αυτά, χρησιμοποιούνται χυλοπίτες με το σαρακοστιανό ταχίνι.
Τα περισσότερα ελληνικά ζυμαρικά παρασκευάζονταν και ξηραίνονταν στα τέλη του καλοκαιριού. Τα παραδοσιακά φαγητά με ελληνικά ζυμαρικά είναι από τα πιο νόστιμα φαγητά που έχουμε. Στη Λήμνο, για παράδειγμα, ένα αρκετά παράξενο φαγητό είναι το ψευτοπέτεινο, φτιαγμένο με μελιτζάνες και φλομάρια, ένα ντόπιο ζυμαρικό. Μάλιστα, κάποια από τα καλύτερα φαγητά με ζυμαρικά προέρχονται από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Σε μερικά δε από αυτά, χρησιμοποιούνται χυλοπίτες με το σαρακοστιανό ταχίνι.
Η Ελληνική φαντασία στο πιάτο
Η Ελληνική φαντασία και δημιουργικότητα βρίσκει έκφραση στα πιάτα με ζυμαρικά, καθώς είναι δεκάδες οι ποικιλίες και χιλιάδες οι τρόποι μαγειρέματος. Στην Ελλάδα τα ζυμαρικά μαγειρεύονται με κρέας, με τυρί, με όσπρια, με λαχανικά, μέσα σε πίτες, Μάλιστα μια από τις πιο συναρπαστικές γαστρονομικές παραδόσεις στην Ελλάδα, είναι αυτή της παρασκευής γλυκισμάτων με ζυμαρικά. Ένα τέτοιο γλύκισμα είναι η πιγουλόπιτα από τη Ρούμελη, η οποία είναι ένα είδος αραιής πουτίγκας που φτιάχνεται με φιδέ. Επίσης ένα πραγματικά ασυνήθιστο γλυκό έδεσμα με ζυμαρικά, είναι ένα σαρακοστιανό γλυκό που συναντάται στη Ρόδο. Πρόκειται για ζυμαρικά που βράζονται με γλυκό ταχίνι και σερβίρονται γαρνιρισμένα με καννέλα.
Η Ελληνική φαντασία και δημιουργικότητα βρίσκει έκφραση στα πιάτα με ζυμαρικά, καθώς είναι δεκάδες οι ποικιλίες και χιλιάδες οι τρόποι μαγειρέματος. Στην Ελλάδα τα ζυμαρικά μαγειρεύονται με κρέας, με τυρί, με όσπρια, με λαχανικά, μέσα σε πίτες, Μάλιστα μια από τις πιο συναρπαστικές γαστρονομικές παραδόσεις στην Ελλάδα, είναι αυτή της παρασκευής γλυκισμάτων με ζυμαρικά. Ένα τέτοιο γλύκισμα είναι η πιγουλόπιτα από τη Ρούμελη, η οποία είναι ένα είδος αραιής πουτίγκας που φτιάχνεται με φιδέ. Επίσης ένα πραγματικά ασυνήθιστο γλυκό έδεσμα με ζυμαρικά, είναι ένα σαρακοστιανό γλυκό που συναντάται στη Ρόδο. Πρόκειται για ζυμαρικά που βράζονται με γλυκό ταχίνι και σερβίρονται γαρνιρισμένα με καννέλα.
Συνοπτικός κατάλογος Ελληνικών ζυμαρικών:
Πέρα από τα μακαρόνια, σε διάφορες μορφές, το ρύζι, και τα "κλασσικά ζυμαρικά" στην Ελλάδα, έχουμε πολύ μεγάλη ποικιλία σε τοπικά πεντανόστιμα ζυμαρικά.
Τραχανάς: Ο τραχανάς είναι ζυμαρικό φτιαγμένο από αλεύρι και γάλα και έχει σχήμα κοκκώδες και ακανόνιστο.Υπάρχει σε διάφορες ποικιλίες: ξινός και γλυκός, χοντρός και ψιλός, Παράγεται στη Θεσσαλία, στην Μακεδονία την Θράκη αλλά και άλλα μέρη της Ελλάδας.
• Αφτούδια – από τη Χίο. Πρόκειται για μια απλή ζύμη από αλεύρι και νερό στην οποία δίνουν το σχήμα των "αφτιών" από τα οποία προκύπτει και το όνομα.
• Αβγόχυλος – κατά βάση έχει το ίδιο σχήμα με τα χύλοφτα, που αναφέρονται παρακάτω, με τη διαφορά ότι περιέχει αβγά. Πρόκειται για τοπική σπεσιαλιτέ της Κρήτης.
• Εβρίστη – αυτά τα ζυμαρικά αποτελούν επίσης σπεσιαλιτέ των ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας και θυμίζουν πολύ στεγνές ταλιατέλες (χωρίς αβγό).
• Φλομάρια – είναι οι παραδοσιακές χυλόπιτες της Λήμνου, που φτιάχνονται από το ντόπιο σκληρό σιτάρι του νησιού, από το οποίο βγαίνει ένα κιτρινωπό κολλώδες αλεύρι. Τα φλομάρια φτιάχνονται σε δύο σχήματα. Είτε σε πολύ λεπτό σχήμα που θυμίζει σπάγκο είτε επίπεδα και στενά, όπως περίπου τα ιταλικά λινγκουίνι. Αφήνονται να στεγνώσουν και φυλάσσονται μέσα σε βαμβακερές υφασμάτινες σακούλες, όπως και τα περισσότερα σπιτικά ζυμαρικά στην Ελλάδα.
• Γογκίδες – είναι ένα είδος ζυμαρικού σε σχήμα σπείρας που θυμίζει μικρό κοχύλι, και είναι γνωστό στην Σπάρτη και τη Λακωνία στη νότια Πελοπόννησο.
• Χύλοφτα – ένα λεπτό και κοντό είδος ζυμαρικού που μοιάζει με το λινγκουίνι και αποτελεί σπεσιαλιτέ της Κρήτης.
• Χυλόπιτες – αυτές μπορούν να είναι μακριές και λεπτές ή να θυμίζουν το ιταλικό φετουτσίνι• μπορούν ακόμα να έχουν το σχήμα μικρών τετραγώνων.
• Κουσκούς – πρόκειται για ένα ζυμαρικό με αβγά και γάλα και το οποίο γίνεται από σιμιγδάλι ή από πλιγούρι στα οποία προστίθεται λίγο σιτάλευρο. Είναι σπεσιαλιτέ της Θράκης στην βορειοανατολική Ελλάδα και αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τοπικά, ελληνικά ζυμαρικά. Φτιάχνεται στα τέλη του καλοκαιριού, όπως και ο τραχανάς. Μέσα σε μία μεγάλη λεκάνη αναμειγνύονται αβγά, γάλα και λίγο αλάτι. Μέσα στο υγρό μίγμα προστίθεται πλιγούρι ή σιμιγδάλι (το πρώτο αφήνεται για λίγο μέσα στο υγρό για να μαλακώσει). Στη συνέχεια προστίθεται το σιτάλευρο μέχρι να σχηματιστεί μια πυκνή μάζα. Κατόπιν, τη πλάθουν με τις παλάμες για να πάρει το χαρακτηριστικό σχήμα των σφαιριδίων. Τα σφαιρίδια αυτά απλώνονται πάνω σε βαμβακερό ύφασμα για να στεγνώσουν και τα γυρνάνε συνεχώς για αρκετές μέρες ώστε να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Όταν πλέον στεγνώσουν και σκληρύνουν, αποθηκεύονται μέσα σε βαμβακερές σακούλες. Το κουσκούς μαγειρεύεται όπως τα ζυμαρικά συνοδεύοντας το κοτόπουλο ή κάποιο άλλο κρέας που μαγειρεύεται με πλούσιες μυρωδάτες σάλτσες. Μερικές φορές προστίθεται σε σούπες ή φαγητά της κατσαρόλας για να δέσει το μείγμα, γιατί, όπως και ο τραχανάς, ο στεγνός γαλακτώδης πυρήνας του σπάει χαρίζοντας μια κρεμώδη υφή στα φαγητά που προστίθεται. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις αντικαθιστά το ρύζι, όπως στην συνταγή που αναφέρεται παρακάτω.
• Μαγκίρι – πρόκειται για παραδοσιακό είδος κρητικού ζυμαρικού που έχει το σχήμα τετραγώνων και γίνεται χωρίς αβγά. Όταν προστίθενται αβγά του δίνουν το σχήμα πολύ λεπτών σπάγκων.
• Νιόκος – δεν έχει καμία σχέση με τα ιταλικά ζυμαρικά που φτιάχνονται με βάση την πατάτα και ονομάζονται νιόκι (τα ονόματα μοιάζουν) αλλά πρόκειται για σπεσιαλιτέ των νησιών του Ιονίου, των οποίων η κουζίνα έχει δεχτεί την επίδραση της μακρόχρονης βενετικής παρουσίας από τον 15ο μέχρι τον 18ο αιώνα. Ο νιόκος του Ιονίου είναι στην πραγματικότητα απλώς ένα είδος όρζο – ζυμαρικό σε σχήμα ρυζιού. Απαντάται και με το όνομα μπιρμπιλόνι.
• Πίτουρα – το όνομα πίτουρα δίνεται σε δύο σχετικά διαφορετικά είδη ζύμης από τη Μακεδονία και την Ήπειρο. Η πρώτη αποτελεί ένα είδος ζυμαρικού με αβγά, με άμορφο σχήμα και ελαφρώς ξινό στη γεύση εξαιτίας του πρόβειου γάλακτος που χρησιμοποιείται κατά παράδοση αντί του αγελαδίσιου. Η δεύτερη αποτελεί κατ’ ουσίαν ένα είδος προψημένου φύλλου.
• Σχιουφιχτά – κρητικό είδος ζυμαρικού, που φτιάχνεται από αλεύρι, νερό και μικρή ποσότητα ελαιολάδου. Έχει μικρό σπειροειδές σχήμα.
• Σιρόν – πρόκειται για ένα χοντρό κυλινδρικό ζυμαρικό σε σχήμα σπείρας που δεν στεγνώνει στον ήλιο αλλά ψήνεται. Το σιρόν αποτελεί σπεσιαλιτέ των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας σε μαγαζιά με τοπικές σπεσιαλιτέ στην Αθήνα. Για να χρησιμοποιηθεί πρέπει πρώτα να μουσκευτεί. Εν συνεχεία μαγειρεύεται με καυτό βούτυρο και τυρί.
• Στριφτάδες – έτσι ονομάζεται ένα είδος μικρών σπιτικών ζυμαρικών της Πελοποννήσου.
• Τουτουμάκια – είναι η πελοποννησιακή ονομασία για τις χυλόπιτες.
• Τριφτούδια ή τριφτιλίδια – μία ακόμη τοπική παραλλαγή ζυμαρικών από την Κρήτη στα οποία δίνεται το σχήμα μικρών σπόρων ρυζιού.
• Βαλάνες – προέρχονται κι αυτές από τη Χίο. Έχουν το σχήμα μικρής σπείρας.
Ιφκάδια: το εύγεστο αυτό ζυμαρικό που παρασκευάζεται με κομμένο φύλλο ζύμης το οποίο έχει ζυμωθεί με αυγό και γάλα. Από τον αγροτουριστικό συνεταιρισμό Γαια.
ΟΥΜΑΤΣ: Είναι ένα παραδοσιακό χειροποίητο ζυμαρικό, το οποίο παράγετε αποκλειστικά στον Ν. Έβρου, Από τον αγροτουριστικό συνεταιρισμό Γαια
ΣΥΝΤΑΓΕΣ:
ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΠΑΣΤΙΤΣΑΔΑ
Υλικά
1 κιλό μοσχάρι φέτα από μπούτι ή πλάτη (4 άτομα). (σ.σ. ή νουά) Ή ένας κόκκορας
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο (σ.σ. ή κομένο σε ροδέλες)
1-2 σκάρδες (σ.σ. σκελίδες) σκόρδο ψιλοκομμένο (προαιρετικά)
1 ποτηράκι λάδι
1 ποτηράκι κρασί λευκό
1 κουταλιά της σούπας τοματοπελτέ
Αλάτι-πιπέρι - γαρύφαλλο - μοσχοκάρυδο (λίγο)
1 φύλλο δάφνη (προαιρετικά)
1 κιλό μακαρόνια νούμερο 1
Εκτέλεση
Καθαρίσουμε και πλένουμε και κόβουμε το κρέας σε μερίδες.
Σε ρηχή κατσαρόλα (νταβά) βάζουμε το κρέας και το λάδι και το τσιγαρίζουμε ελαφρά (1-2 γυρίσματα). Βάζουμε το κρεμμύδι και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα (2 γυρίσματα) να ροδίσει το κρεμμύδι. Σβήνουμε με ένα ποτηράκι κρασί. Μόλις στύψει βάζουμε τα μυρωδικά, την ντομάτα και νερό αρκετό (2-3 ποτήρια).
Το μυστικό της συνταγής είναι στο σιγανό τσιγάρισμα και στο να μην το πνίξουμε στο νερό.
Βράζουμε τα μακαρόνια και τα στραγγίζουμε.
Αφαιρούμε από την κατσαρόλα το κρέας και ρίχνουμε μέσα στη σάλτσα που απομένει τα μακαρόνια.
(σ.σ.)Θέλει καλό τυρί τριμμένο (αν βρείτε το σπάνιο "Μανούρι τση Κέρκυρας" ή Padano) και κόκκινο κρασί σε θερμοκρασία δωματίου.
Η ΜΑΚΑΡΟΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΣΑ ΚΩΣ
ΥΛΙΚΑ
8-10 ΜΕΡΙΔΕΣ
500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
7 μεγάλα αυγά
½ φλιτζ. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
6 κ.σ. ανάλατο βούτυρο
650 γρ. χοιρινό κιμά
650 γρ. μοσχαρίσιο κιμά
2 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα
αλάτι και πιπέρι όσο θέλουμε
1 κ.γ. κανέλα σε σκόνη
250 γρ. ξερή ντόπια μυζήθρα από την Κω ή άλλη ωριμασμένη μυζήθρα νησιού του Αιγαίου, ψιλοτριμμένη
Οδηγίες/Περιγραφή:
Αναμειγνύουμε το αλεύρι μαζί με το αλάτι σε ένα μεγάλο μπολ και κάνουμε μια λακκούβα στο κέντρο. Σπάμε τα αυγά στη λακκούβα. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο. Με ένα πιρούνι, δουλεύουμε το αλεύρι μέσα στο υγρό μέχρι να σχηματιστεί μια κολλώδης ζύμη. Ζυμώνουμε μέσα στο μπολ με τα χέρια και μεταφέρουμε σε μια αλευρωμένη επιφάνεια για να τη ζυμώσουμε κι άλλο, μέχρι να γίνει μαλακιά και σχετικά σφιχτή. Τη βάζουμε σε ένα λαδωμένο μπολ και τη σκεπάζουμε με μια πλαστική μεμβράνη. Αφήνουμε τη ζύμη να σταθεί για 1 ώρα σε θερμοκρασία δωματίου.
Στο μεταξύ, λιώνουμε το μισό βούτυρο σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και σοτάρουμε τους κιμάδες μέχρι να αρχίζουν να αλλάζουν χρώμα. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια. Ρίχνουμε λίγο αλάτι και πιπέρι. Ανακατεύουμε μέσα και την κανέλα. Μαγειρεύουμε μέχρι ο κιμάς να πάρει χρυσοκαφετί χρώμα, για 12 λεπτά. Βγάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει.
Βάζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό να βράσει. Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί 40 εκ. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180oC.
Μοιράζουμε τη ζύμη σε τέσσερις ίσες μπάλες. Αλευρώνουμε λίγο μια επιφάνεια εργασίας. Ανοίγουμε τη ζύμη σε τέσσερα φύλλα, στο ίδιο μέγεθος με το ταψί. Κόβουμε κάθε φύλλο ζύμης σε τέσσερις λωρίδες 10 εκ. Βουτάμε κάθε λωρίδα μέσα στο νερό φορώντας γάντια σιλικόνης ή με μια τρυπητή κουτάλα μέχρι να αλλάξει ελαφρά χρώμα, όπως τα ζυμαρικά, για 2 λεπτά. Τις βγάζουμε και τις στραγγίζουμε σε ένα μεγάλο σουρωτήρι. Τοποθετούμε τέσσερις λωρίδες επικαλυπτόμενες στον πάτο του βουτυρωμένου ταψιού. Πασπαλίζουμε από πάνω το 1/3 του κιμά. Ρίχνουμε από πάνω το 1/3 του τυριού. Επαναλαμβάνουμε με άλλες τέσσερις λωρίδες ζύμης, μια στρώση κιμά και μια στρώση τυρί. Τοποθετούμε άλλες τέσσερις λωρίδες ζύμης, τον υπόλοιπο κιμά και το υπόλοιπο τυρί. Ολοκληρώνουμε με τις υπόλοιπες τέσσερις λωρίδες ζύμης, πιέζοντάς τις λίγο στις άκρες για να σφραγίσουν. Χαράζουμε σε μερίδες την επιφάνεια της πίτας.
Λιώνουμε το υπόλοιπο βούτυρο και το ρίχνουμε πάνω από την πίτα. Βάζουμε στον φούρνο. Μόλις η ζύμη πάρει χρυσοκαφετί χρώμα, ρίχνουμε τον ζωμό και το γάλα στην επιφάνεια. Ψήνουμε για 35-40 λεπτά περίπου, μέχρι να χρυσίσει η ζύμη και να γίνει η γέμιση. Βγάζουμε από τη φωτιά, αφήνουμε να κρυώσει λίγο και σερβίρουμε
ΑΓΟΡΑ
ΑΡΚΑΔΙΑΝΗ
Όσα παραδοσιακά έφτιαχναν στα σπίτια τους οι γυναίκες της Αρκαδίας –τραχανά γλυκό και ξινό, κουλουράκια, χυλοπίτες, σκαλτσουνάκια, καρυδάτους κουραμπιέδες, γλυκά του κουταλιού– παράγει εδώ και 10 χρόνια η Αρκαδιανή και, μάλιστα, από τα χέρια των γυναικών του χωριού Ψάρι, όπου και η έδρα της. . Ψυχή του εγχειρήματος ο Μάκης Παπούλιας, με όραμα την υποστήριξη των μικρών παραγωγών και τη διάσωση των αυθεντικών αρκαδικών γεύσεων. Η Αρκαδιανή είναι μεράκι και αγάπη για τον γενέθλιο τοπίο ,είναι πρόταση για την διατροφή και για το αγνό φαγητό. Στα ζυμαρικά της Αρκαδιανής θα βρούμε: Χυλοπίτες βιολογικές, Χυλοπίτες σπιρτάκι βιολογικές, Τραχανά ξινό βιολογικό, Χυλοπίτες βάζο, Χυλπίτες τσουβαλάκι, τραχανά ξινό. http://www.arcadiani.gr/
ΓΑΙΑ
Ο δραστήριος αγροτουριστικός συνεταιρισμός ΓΑΙΑ στο τρίγωνο Έβρου, παράγει μια μεγάλη ποικιλία από χειροποίητα ζυμαρικά, που παρασκευάζονται με παραδοσιακό τρόπο, Στη ΓΑΙΑ θα βρουμε τα παραδοσιακά Ιφκάδια, Τραχανά καυτερό, Το παραδοσιακό ούματς που παράγεται ΜΟΝΟ στην περιοχή του Ν. Έβρου.http://www.gaia-evros.gr/
.
.
ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΑΝΩ ΠΟΡΟΪΩΝ ΜΕ ΒΟΥΒΑΛΙΣΙΟ ΓΑΛΑ - ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ
Το εκλεκτό βουβαλίσιο γάλα που παρήγαγε η φάρμα του πατέρα της και η διατροφική του ανωτερότητα ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει να φτιάχνει τα γευστικά ζυμαρικά της η Γεωργία Ανδρεάδου μαζί με το σύζυγό της Νίκο Γεωργίτσα. Ζυμωμένα με σιμιγδάλι και σκληρό αλεύρι, γίνονται χυλοπίτες, σκέτες ή με σκόρδο, χυλοπιτάκι, παπαρδέλες, τραχανάς γλυκός, ξινός και πικάντικος (με μπούκοβο), κριθαράκι, κους κους, πλεξούδα, μακαρονάκι ακόμα και παιδικό ζυμαρικό σε σχήμα αγελαδίτσας. Τα ζυμαρικά Άνω Ποροίων Σερρών , είναι χωρίς συντηρητικά, παράγονται ανάλογα με τη ζήτηση, γι’ αυτό είναι πάντα φρέσκα. Όσοι τα έχουν δοκιμάσει τα αναζητούν σταθερά.
ΚΑΣΠΑΚΝΕΣ ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ
Το εργαστήριο παρασκευής παραδοσιακών ζυμαρικών & βουτημάτων της Μυρσίνης Χρυσοκέφαλου-Χορού γεννήθηκε μέσα από το μεράκι. Οι παραδοσιακές συνταγές της Λήμνου ήταν η αφορμή για τη δημιουργία του, έτσι πήρε και την ονομασία "Κασπακνές λιχουδιές", που κατά την ντοπιολαλιά θα πει λιχουδιές από τον Κάσπακα. Στις Κασπακνές λιχουδιές θα βρείτε τα παραδοσιακά φλομάρια, φλομάρια ολικής άλεσης, αφτούδια, Τραχάνα με σιτάρι, τραχανά με σιμιγδάλι, μακαρόνια.http://www.limnos-lixoudies.gr/
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ
Δυνατή μαστόρισσα η Χρυσούλα Σιώζου στα παραδοσιακά ζυμαρικά, τα γλυκά και τις μαρμελάδες. Από τη μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων της ξεχωρίζουν η εντυπωσιακή σειρά από ιδιαίτερους τραχανάδες –με σπασμένο στάρι, ξινό, γλυκό από σίκαλη, με τσουκνίδα, νηστίσιμο, με πολτό λαχανικών αντί για γάλα– αλλά και χυλοπίτες, χλοπιτάκια, βίδες, κριθαράκι, όλα χειροποίητα, με γάλα από την περιοχή και αλεύρι από ντόπια ηπειρώτικα εργαστήρια. Βρίσκεται στα πράμαντα Ιωαννίνων, και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο τηλέφωνο: 6973740901
ΤΕΡΠΝΟΝ ΓΕΥΣΕΙΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Ο σύζυγός της είναι κτηνοτρόφος και αγρότης με δικές του ελιές, καρυδιές και βερικοκιές και η Μαρία Παναγέα Παινέση παίρνει το γάλα από τα δικά της πρόβατα, τα αβγά από τις κότες της και αλεύρι από την Τεγέα και φτιάχνει ονομαστά χειροποίητα ζυμαρικά: γλυκό και ξινό τραχανά –και με αλεύρι ολικής αλέσεως–, μπλουγουρένιο τραχανά (από σπασμένο στάρι), χυλοπίτες και μανιάτικο σύγκλινο. Τα ζυμαρικά της παρασκευάζονται σε ιδιόκτητο εργαστήριο όπου οι γυναίκες του χωριού φέρνουν αυγά και γάλα και φτιάχνουν χυλοπίτες για όλο το χειμώνα. Τα ζυμαρικά της Μαρίας Παναγέα, έρχονται στην πόρτα σας ύστερα από επικοινωνία με την παραγωγό στο τηλέφωνο: : 6972308618
ΧΙΩΤΙΚΟ ΚΕΛΑΡΙ
Το όνειρο του Μανώλη Κωνσταντουλάκη υλοποιήθηκε μέσα σ' ένα παραδοσιακό οίκημα, χτισμένο τον προηγούμενο αιώνα αλλά προσαρμοσμένο στον σύγχρονο τρόπο παραγωγής και επεξεργασίας που απαιτούν οι σημερινές συνθήκες, που βρίσκεται στον οικισμό Βέσσα του Δήμου Μαστιχοχωρίων. Εκεί ο Μανώλης Κωνσταντουλάκης με σεβασμό στην παράδοση , με αγνά υλικά χωρίς πρόσθετα γεύσης και χρωστικές ή συντηρητικά, παντρεύει τις νοστιμιές της Χιακής γης και όχι μόνο με τα ζυμαρικά. Αποτέλεσμα: Η κατσαρόλα γεμίζει χρώματα και αρώματα και η γεύση ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς. Ξεχωρίσαμε: τα στριφτάρια με χιώτικο μανταρίνι, τα μακαρόνια με πατζάρι,τις Ταλιατέλες με Μαστίχα. τα λαζανόφυλα με πάπρικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου