Ξανθές, κόκκινες, καστανές: όλες δροσερές,νόστιμες και Ελληνίδες......

Μπυρίτσα απ' τον τόπο σου κι ας είν' και παγωμένη. Όποιος είπε ότι η καλή μπύρα είναι μόνο η γερμανική ή η Τσέχικη σίγουρα δεν έχει δοκιμάσει μια απ' τις υπέροχες ελληνικές μπύρες. Τις παρουσιάζουμε λοιπόν, για να τις δοκιμάσει και να άλλαξει γνώμη.

   

 Από "ΑΛΦΑ"αρχίζει η απόλαυση και η ξανθιά ελαφριά lager με την ξεδιψαστική , δροσερή γεύση και τον πλούσιο αφρό, δεν θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα. Ταιριάζει απόλυτα με όλες τις Ελληνικές γεύσεις,H σαρανταοχτάχρονη Άλφα, με το λαμπερό χρυσοκίτρινο χρώμα και το απαλό άρωμα βύνης και μαγιάς, παράγεται από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία σύφωνα με την παραδοσιακή συνταγή, με ελληνικό κριθάρι σε ποσοστό 42%, ενώ το μπουκάλι της διατηρεί αρκετές ομοιότητες με το πρώτο της δεκαετίας του '60.

Το ιστορικό αρχαιοελληνικό  όνομα της :"Marathon" και η υπέροχη γεύση της,  κάνουν πολύ δημοφιλή στους Έλληνες του εξωτερικού στους οποίους απευθύνεται. Μην την ψάξετε στην Ελλάδα δεν θα τη βρείτε, καθώς είναι αποκλειστικά εξαγώγιμο προϊόν. Εξ' όσων διαβάζουμε στα online σχόλια,  την έχουν αγαπήσει οι Έλληνες της Αμερικής. Ελπίζουμε σύντομα η "Αθηναϊκή ζυθοποιία" που την παράγει να μας τη φέρει και στην Ελλάδα.

Άλλο ένα quality lager,από την "Αθηναϊκή ζυθοποιία" η "Bios 5" μπήκε δυναμικά πέρυσι στην αγορά , και ήδη πηγαίνει πολύ καλά χάρη στα χαρακτηριστικά της. Η μόνη μπύρα από 5 δημητριακά και βιολογική και μοναδική. Αναζητήστε την,.

     Απ' την "Ολυμπιακή ζυθοποιία" ένα βιολογικό προϊόν με αφρώδη μορφή. Η "Β29" είναι μια μπύρα με παράξενη ιστορία. Η μπίρα αυτή δημιουργήθηκε από έναν ζυθοποιό για να εορταστεί η γέννηση του παιδιού του. Από τα βαρέλια που δημιούργησε, εκείνο με το νούμερο 29 είχε κάτι το ιδιαίτερο. Που δεν μας το λέει. Λέτε όταν την δοκιμάσουμε να βρούμε το μυστικό του βαρελιού 29;

  Η παλαιότερη μπύρα - σημείο αναφοράς-  που ξεκίνησε την πορεία της το 1864 και ουσιαστικά έμαθε τους Έλληνες να πίνουν μπύρα, η "FIX" επανακυκλοφόρησε το 2010 από την
  " Ολυμπιακή ζυθοποιία"  για να μας θυμίσει ότι οι αυθεντικές "ξανθιές" είναι πάντα επιθυμητές.  Παρότι όμως ακόμα και για τη διαφήμιση της είχε δανειστεί το υπέροχο προσωπάκι της αυθεντικής εθνικής μας ξανθιάς , της Αλίκης, η Fix πρόσφατα απόφασισε να μας δείξει ότι και η μελαχροινές έχουν τη γοητεία τους, και κυκλοφόρησε μια υπέροχη μαύρη.

Μόνο στη χώρα με την πιο πλούσια μυθολογία θα μπορούσε να γεννηθεί αυτή η μπύρα. Η "Mythos" είναι η lager που ήρθε από την "Μythos Brewery" και μπήκε στην λίστα με τις αγαπημένες ξανθές του Έλληνα, χάρη στον πλούσιο αφρό, το λαμπερό της χρώμα και την δροσιστική της γεύση φτιαγμένη από εκλεκτές ποικιλίες κριθαριού και λικίσκου. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και κόκκινη.

Το όνομα της ξεγελάει. Όχι η "kaiser" δεν είναι γερμανίδα. Είναι μια υπέροχη pilsner αλλά και double Malt Ελληνίδα που παράγεται στην Ελλάδα από το 1976, με γερμανικά στάνταρ αλλά ελληνικά υλικά από την "Μythos Brewery"

Άλλη μια ξανθιά που μοιάζει με ξένη. Η ξανθιά lager "PILS" από την Ελληνική ζυθοποιία Αταλάντης, είναι κόρη ενός Βαυαρού ζυθοποιού ο οποίος προσπάθησε να μαζέψει όλα τα γευστικά στοιχεία της χώρας σε μία μπίρα. Το αν τα κατάφερε, θα το ανακαλύψουν όσοι την δοκιμάσουν..






             

 Το όνομα της: "Septem" σημαίνει 7 και συμβολίζει τον αριθμό της  δημιουργίας και είναι μια δροσερή έκπληξη με ιδιαίτερη γεύση και αρώματα που μας έρχεται απ' την Εύβοια . Αξίζει να δοκιμάσετε και τα τρία είδη της: τη Septem Monday's Pilsner με χρυσόξανθο χρώμα, κρεμώδη συμπαγή αφρό, έντονα αρώματα λουλουδιών, κίτρου και λυκίσκου, ελαφρώς γλυκιά γεύση, με διακριτική παρουσία βύνης, δροσιστική οξύτητα και έντονη επίγευση, τη Septem Friday's Pale Ale με χρυσοχάλκινο χρώμα, πορτοκαλί ανταύγειες, κρεμώδη αφρό, αρώματα λουλουδιών, εξωτικών φρούτων και φουντουκιού, ελαφρώς γλυκιά γεύση και επίγευση με αρώματα εσπεριδοειδών και μαρμελάδας και τέλος, τη Septem Sunday's Honey Golden Ale, μια μπίρα που παράγεται με τη χρήση μελιού ανθέων. Παράγεται από την Septem Microbrewery

Η Μεσσηνία δεν μας φέρνει μόνο λάδι και ελιές. Μας φέρνει και  μια δροσερή lager την "ΝΕΔΑ" που πήρε το όνομα της απ' το μοναδικό θηλυκό ποτάμι της Μεσσηνίας, που κατά την αρχαιότητα ήταν μια θεότητα των νερών. Με κλασική γεύση, πλούσιο άρωμα λυκίσκου κι ελαφρώς πικάντικη, με χρυσαφένιο χρώμα, φιλοδοξεί να της δώσουμε την θέση που αρμόζει σε μια θεά στο τραπέζι μας. Παράγεται από την Μεσσηνιακή Μικροζυθοποιία

Χάρμα γεύσης η μπύρα που μας έρχεται από τα Χανιά τση Κρήτης με το όνομα "Χάρμα" Είναι μια φρέσκια, αφιλτράριστη μπίρα, με αγνά υλικά και υψηλή διατροφική αξία. Οι μπύρες Χάρμα, ξανθιές και μαύρες, διατίθενται φρέσκιες, απαστερίωτες και αφιλτράριστες, χωρίς καμία επεξεργασία μηχανική, θερμική ή χημική, χωρίς πρόσθετα, συντηρητικά και σταθεροποιητές και διατίθεται προς το παρόν, μόνο σε βαρέλια, κατόπιν παραγγελίας. παράγεται από την Κρητική Ζυθοποιία

Ξανθιά και μαύρη. Και οι δύο κρητικές,  . Το όνομα τους "Ρεθυμνιακή", προδίδει τον τόπο καταγωγής τους. το όμορφο Ρέθυμνο. Οργανικές μπίρες, παραγωγής βιολογικής γεωργίας εκτιμώνται κυρίως τοπικιστικά μιας και είναι σχετικά μικρή η διείσδυσή τους στην υπόλοιπη αγορά. Αν πάτε μια βόλτα στην Κρήτη θα τις πετύχετε σίγουρα. Μην παραλείψετε να τις γνωρίσετε. Παράγονται από την 'Ρεθυμνιακή ζυθοποιία"

Εκεί που κατά την παράδοση παρήχθη η πρώτη Ελληνική μπύρα κατά την αρχαιότητα παράγεται η μπύρα "Βεργίνα" από την  Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης.  Premium, Κόκκινη και Weiss,   η Βεργίνα  με πλούσια γεύση  και υπέροχα αρώματα σε όλες της τις μορφές, υπόσχεται να είναι η "βόρεια" που θα μας κατακτήσει.

Τα μπουκάλια της είναι έργα τέχνης και προδίδουν την αγάπη των δημιουργών για την Ελλάδα και την παράδοση. Η μπύρα " ΖΕΟΣ" , παράγεται από την ζυθοποιία ΖΕΟΣ , που βρίσκεται στο Άργος,
 σε μορφή μαύρης weiss, pilsner και lager. Η Ζέος ακολουθεί πιστά τις γερμανικές προδιαγραφές παραγωγής μπίρας και δεν έχει συντηρητικά. Η Pilsner έχει γεμάτο σώμα, με ελαφρύ άρωμα λουλουδιών και φρούτων και μεγάλη επίγευση. Η Lager φτιάχνεται με μακεδονική συνταγή, έχει ελαφρύ σώμα, ελαφρώς γλυκιά γεύση και είναι πολύ δροσιστική, ενώ η Μαύρη Weiss είναι μέτρια πικρή κι έχει άρωμα από καραμέλα, σοκολάτα και καβουρδισμένο καφέ.

Απ' το νησί των ιπποτών την όμορφη Ρόδο, έρχεται η μπύρα "Μagnus Magister". Eίναι μια υπέροχη lager,  η οποία παράγεται απ' την   Ζυθοποιία Ρόδου  με παραδοσιακό τρόπο ζυθοποίησης, χωρίς την προσθήκη συντηρητικών ή άλλων πρόσθετων ουσιών  που κατάφερε να εδραιωθεί στην Ελληνική αγορά αλλά και να αποκτήσει πολλούς φίλους στο εξωτερικό.  Ο "μεγάλος μάγιστρος" φαίνεται ότι πέτυχε τα μαγικά του και δημιούργησε μια εξαιρετική μπύρα.

Απ' την όμορφη Κέρκυρα, και την Κερκυραϊκή ζυθοποιία μας έρχονται τέσσερις  αδερφές με το επίθετο "IONIAN" . Είναι  τέσσερις  διαφορετικές φρέσκιες μπίρες υψηλής ποιότητας. H Royal Ionian είναι ξανθιά, δροσιστική μπίρα από παλιά τσέχικη συνταγή, αρωματική, με έντονο χαρακτήρα. Η Real Ale Bitter είναι καστανή, με ευχάριστη πικράδα και πλούσιο άρωμα. Η Real Ale Special είναι μια ξανθοκόκκινη μπίρα, με φρουτώδες άρωμα και βελούδινη γεύση και τέλος, η Ionian Epos είναι η ομηρική κρίθινη μπίρα, 2800 χρόνια μετά. Σύμφωνα με τον Όμηρο στην «Οδύσσεια», ο βασιλιάς των Φαιάκων Αλκίνοος φύλασσε σε ασημένιους και χρυσούς κρατήρες, κρίθινο οίνο . 

Η θάλασσα του Πειραιά, εκτός από την ομορφιά της μας δίνει και μια πολύ δροσερή μπύρα.  Η Πειραϊκή Μικροζυθοποιία παράγει την "Πειραϊκή"   μπίρα. Θα την βρείτε σε δύο τύπους, Pils και Pale Ale. Η αγάπη για τα φυσικά υλικά και o παραδοσιακός τρόπος παρασκευής οδήγησαν στη δημιουργία της πρώτης φρέσκιας, ελληνικής, βιολογικής μπίρας παραδοσιακής ζυθοποίησης. Πρόκειται για μπίρα, περιορισμένης ποσότητας, χωρίς συντηρητικά, που ζυμώνεται και ωριμάζει σε έξι εβδομάδες ανεξαρτήτως εποχής. Η Pils είναι ξανθιά με πλούσιο αφρό, με ελαφρώς πικρή επίγευση και ελαφρύ άρωμα, ενώ η Pale Ale είναι καστανή, φρουτώδης, γλυκιά και αρωματική, με πικάντικη γεύση. 

Μερικές απ' τις πιο γευστικές μπύρες, παράγει από το 1997 η μικροζυθοποιία Craft.  Οι Pilsner, Red Ale, Smoked Lager, Weiss, Athens Lager, Black Lager είναι πραγματικά πολύ καλές επιλογές για να συνοδεύσουν τα γεύματα και τις όμορφες στιγμές μας, χειμώνα καλοκαίρι.

Άλλη μια Ελληνίδα του εξωτερικού είναι η μπύρα "Hillas" .παράγεται απ' την Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης, βασισμένη στην αρχαία συνταγή. Δεν θα τη βρείτε εύκολα στην Ελλάδα καθώς πρόκειται για εγαγώγιμο προϊόν.

Όλοι λένε σαν τους Χιώτες ότι πάμε δύο δύο και ότι δροσερή μπυρίτσα βγάζει τώρα και η Χίος. Εκτός από το ούζο, τον Αριούσιο οίνο, την μαστίχα και τα πολύ ωραία γλυκά τώρα στην Χίο θα βρούμε και μια εξαιρετική ξανθιά  μπύρα την "Φρέσκια μπύρα Χίου" που γεννήθηκε πρόσφατα από την αγάπη του δημιουργού της Εμμανούηλ Ναζλίδη, στην νεοσύστατη " Ζυθοποιία του Κάμπου". Τώρα λοιπόν έχουμε ακόμα έναν λόγο να επισκεφτούμε το μυροβόλο νησί για να ανακαλύψουμε εκτός απ' ομορφιές του και την δροσερή μπύρα του που προς το παρόν κυκλοφορεί μόνο στην Χίο αλλά αναμένεται και σε άλλα νησιά.





Ξανθές, μελαχροινές, και κόκκινες οι Ελληνίδες μπύρες είναι η καλύτερη συντροφιά για τα καλοκαιρινά μας γεύματα και τις κουβεντούλες στην παραλία. Αναζητείστε τις. Θα σας πείσουν ότι μια Ελληνίδα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από δέκα Γερμανίδες. Κρύα Ελληνική μπίρα σε κρύο ποτήρι λοιπόν και στην υγειά μας!

Συντάκτης: Ειρήνη Ι. Πιτσόλη
Πηγές:  www.hillasbeer.com, www.politischios.gr, www.alfabeer.gr, .www.athenianbrewery.gr, http://www.beer.gr,  www.fix-beer.gr, www.mythosbrewery.gr , www.mythosbeer.gr, www.eza.gr,  www.septem.gr,   www.nedabeer.gr,  www.cretanbeer.gr,  www.beer-pedia.com, www.greekbeer.com, www.magnusmagister.gr, http://www.corfubeer.com, www.piraikibeer.gr,  www.craft.gr, 

Χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης αλλά με γεύση.......πηγή έμπνευσης.

  ........... Παραφράζοντας τα λόγια του στρατηγού Ντε Γκώλ θα έλεγα: Μα πως είναι δυνατόν να παρουσιάσεις τον τυριά μιας χώρας που παράγει πάνω από εκατό είδη; Σίγουρα δύσκολο έργο, αλλά αξίζει τον κόπο. Σήμερα λοιπόν θα συνεχίσουμε την περιήγηση μας στον θαυμαστό κόσμο των Ελληνικών τυριών προσπαθώντας να γνωρίσουμε όσα δεν έχουν μεν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, αλλά έχουν στα  αρωματικά , πιπεράτα, νόστιμα, "κεφάλια" τους μυστικά που ο ουρανίσκος μας ενδιαφέρεται πολύ να μάθει. Ξεκινάμε λοιπόν:

            

         "Σέβρ Μετσόβου": Θα το βρείτε και ως Μαΐσιο, Μπατσίσιο, Γιδίσιο. Είναι ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά τυριά. Παράγεται από ανοιξιάτικο γίδινο γάλα και περιέχει τριμμένο μαύρο πιπέρι. Εχει έντονη δυνατή και διαπεραστική γεύση και πιπεράτα αρώματα που κατακλύζουν τα ρουθούνια και τον ουρανίσκο. Αποτελεί την ιδανική συντροφιά για ένα λευκό κρασί τύπου Sauvignon

" Βλαχοτύρι:"  Σκληρό τυρί υποκίτρινο. Παράγεται στην Ήπειρο και ειδικά στο Μέτσοβο από πρόβειο ή και αγελαδινό γάλα .Πολύ ευχάριστη γεύση.Βρίσκεται μόνο στο Μέτσοβο,στα καταστήματα της πλατείας. Εκεί που θα αναζητήσετε και το" Σέβρ" και το "Μετσοβόνε"



"Τυρογλιάτα":  Τυρί της Πίνδου λευκού χρώματος. Αλοιφώδες από πρόβειο γάλα. Εξαιρετικά σπάνιο.

        

        "Κρασοτύρι της Κω" : Στην όμορφη Κω φτιάχνουν αυτά τα μακρόστενα τυράκια από αγελαδινό γάλα που δεν παραμένουν απλώς εντός κρασιού, αλλά μέσα σε ένα πηχτό μείγμα από βρασμένα υπολείμματα «λάσπης» κρασιού (οινολάσπης). Εχουν χαλκοκόκκινο χρώμα και φίνο άρωμα, που συνδυάζει τα αρωματικά υπολείμματα του κρασιού με την λιπαρότητα του τυριού. Αξίζει να τα δοκιμάσετε! Ιδανικός συνοδός για ένα κρασοτύρι δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά ένα κρασί. Προτιμήστε ένα "Αθήρι" απ' την Ρόδο.Λέγεται και "Ποσσιάς"

                            

               "Σταματίνια με ρίγανη": Χειροποίητα τυράκια από φρέσκο παστεριωμένο αγελαδινό και γίδινο γάλα σε μια κομψή μακρόστενη κυλινδρική φόρμα. Παράγονται στον Σοχό, ένα – ένα στο χέρι σε πολύ μικρές ποσότητες και για αυτό είναι αρκετά σπάνια.Τα «Σταματίνια» καρυκεύονται με τρία διαφορετικά υλικά και κυκλοφορούν σε τρεις αντίστοιχους τύπους : με μαύρο πιπέρι, με ρίγανη και κόκκινη πιπεριά.
Ιδανικά για μπουφέδες, λόγω του σχήματος και των πικάντικων αρωμάτων τους, αποτελούν μοναδική επιλογή για καναπεδάκια, συνοδεύονται άνετα από όλα σχεδόν τα κρασιά .
Μια ιδέα που θα εκτιμήσουν πολύ οι απαιτητικοί ουρανίσκοι είναι  να βάλουμε πάνω σε μικρά φετάκια ψωμιού λεπτές ροδέλες «Σταματίνια» και τα ψήσουμε ελαφρά σε φούρνο .
Κυκλοφορούν σε κυλινδράκια των 300 γρ.

                                  

              "Κασέρι Σοχού": Δεν μοιάζει πολύ με ότι ξέρουμε για το κασέρι. Οταν το ανακαλύψεις, νιώθεις τυχερός και γιατί το βρήκες αλλά και γι' αυτό που δοκιμάζεις! Ενα τυρί από τα «βόρεια», το οποίο ξεπερνά τις γευστικές προσδοκίες που μέχρι σήμερα είχαμε για τα επιτραπέζια κασέρια. Ωριμο, ελαφρώς πικάντικο με συμπυκνωμένα τα αρώματα των βοτάνων της ορεινής περιοχής καταγωγής του, με στιβαρή υφή και μοναδικά γευστικά χαρακτηριστικά.

                         

                 "Χλωρό": Αν δεν σας αφήνουν σε "χλωρό κλαρί" δραπετεύστε στην Σαντορίνη και δοκιμάστε το Χλωρό. Πρόκειται για το πιο παραδοσιακό ντόπιο τυρί της Σαντορίνης. Συνήθως τρώγεται φρέσκο, εξού και η ονομασία του. Το χλωρό παρα­σκευάζεται παραδοσιακά από κατσικίσιο γάλα. Οι ντόπιοι το διατηρούν επίσης σε άλμη, οπότε σκληραίνει αισθητά και χρησιμοποιείται για τρίψιμο. Δύσκολα βρίσκεται εκτός Σαντορίνης, καμιά φορά μάλιστα είναι δύσκολο να βρεθεί και... εντός, αφού η παραγωγή του περιορί­ζεται σχεδόν αποκλειστικά σε επίπεδο νοικοκυριού και η κατανάλωση του επίσης. 

              "Αρσενικό Νάξου": Θα μπορούσαμε να το πούμε το κεφαλοτύρι της Νάξου. Φτιάχνεται από πρόβειο, κατσικίσιο κι αγελαδινό γάλα και ξεχωρίζει από την τοπική γραβιέρα από την χαρακτηριστικά πιο αψιά του γεύση. Το αρσενικό όμως προτείνεται και συντηρημένο στο ελαιόλαδο ως αρσενικό στο λάδι.

"Θηλυκοτύρι Νάξου": Το αντίθετο του αρσενικού Νάξου.Γίνεται απο τα απογευματινά αρμέγματα,όπου το γάλα είναι πιό αδύνατο σε λιπαρά και πρωτείνες και δεν είναι τίποτε άλλο απο ένα είδος ανθότυρου.

                "Κομός Νάξου": Πικάντικο τυρί Νάξου. Μια πολύ καλή gourmet ιδέα, για γιορτινά τραπέζια. Το λεγόμενο «τυρί της στάνης» παρασκευάζεται από παστεριωμένο αιγοπρόβειο γάλα Νάξου. Έχει πιπεράτη γεύση και θα σας ενθουσιάσει αν το κάνετε σαγανάκι.

            

            "Σελιανή:" :  Το "Σελιανή" είναι ένα σκληρό τυρί από 100% γίδινο γάλα και πιπέρια. Κατά την ωρίμανση, αλατίζεται ελαφρά, και σε συνδιασμό με τα πιπέρια δημιουργεί ένα έντονο χαρακτήρα με πλούσια αρώματα και πικάντικη γεύση.

             "Μελίτυρος": Το "Mελίτυρος" είναι ένα ημιμαλακό τυρί, που ωριμάζει στο μέλι. Κατά την ωρίμανση το μέλι σιγά σιγά απορροφάται από το τυρί, με αποτέλεσμα μια γλυκοπικάντικη γεύση. Εξαιρετικό για κρύα πιάτα, με φρούτα ή να συνοδεύσει λευκά κρασιά.

                                      "Ρουμελίνο &  Περιβόλι" :Το "Περιβόλι" (2008 Greek Food &Beverage Award) είναι ένα εκλεκτό σκληρό τυρί, εξαιρετικό για τηγάνι με πλούσια γεύση και άρωμα. Διατηρεί το σχήμα του στο μαγείρεμα ενώ στο εξωτερικό δημιουργεί μια λαμπερή χρυσή κρούστα.
Το "Ρουμελίνο" είναι ένα γευστικό "σαγανοτύρι". Μπορεί να ψηθεί στο grill ή στο τηγάνι χωρίς λάδι. Όταν μαγειρέυεται γίνεται πιο μαλακό και με πιο μαστιχωτό εσωτερικό, ενώ γεμίζει τη κουζίνα με αρώματα και γεύσεις.

                  "Μουσδρόβο": Είναι ένα ημίσκληρο τυρί από γάλα ορεινών κοπαδιών προβάτων, αιγών και αγελάδων της ντόπιας φυλής. Επειδή προέρχεται από γάλα ζώων χαμηλής παραγωγικότητας έχει μοναδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Πικάντικη γεύση, με απαλό άρωμα καπνού. Αποτελεί ένα εξαιρετικό μεζέ για κρύα πιάτα και συνοδεύεται με κόκκινο κρασί

                      "Μαστέλο Χίου": Το μαλακό τυρί Χίου «Μαστέλο» από αγελαδινό γάλα είναι ένα τυρί που φτιάχτηκε για πρώτη φορά το 1991, ακολούθησε το κατσικίσιο "Μαστέλο" και το βιολογικό "Μαστέλο". Η λέξη μαστέλο, στην κυριολεξία σημαίνει τον ξύλινο κάδο που χρησιμοποιούσαν για τη συλλογή του γάλακτος και είναι ενετικής προέλευσης (mastelo). Είναι πεντανόστιμο και συνδυάζεται αρμονικά με πολλά υλικά , άρα μπορεί να αποτελλέσει πηγή έμπνευσης για πολλές δημιουργίες γλυκές ή αλμυρές.

                   "Ερίφι": Η λέξη σημαίνει κατσικάκι. Το "Ερίφι" λοιπόν είναι κατσικίσιο gourmet τυρί, με πιστοποιήτικό για την μέθοδο που χρησιμοποιείται για την διαδικασία ωρίμανσης. Με πολλά βραβεία και τιμές στο ενεργητικό τους, συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν. Από 100% γίδινο γάλα. Με φρέσκο και μαλακό περιεχόμενο, ελαφρώς αλμυρό. Πλούσια και κρεμώδη γεύση, εξαιρετικά χαμηλά σε λιπαρά και θερμίδες.

"Λαδογραβιέρα Ζακύνθου": Η λαδογραβιέρα Ζακύνθου είναι ένα πραγματικά συναρπαστικό τυρί, με εντυπωσιακό βάθος γεύσης. Ξεκινάει με έντονα φρουτώδη αίσθηση, για να καταλήξει σε μια επίγευση πιο «αναμμένη» και πικάντικη, σαν να έχεις αλείψει ένα «μπλε» τυρί με λίγο λάδι. Παράγεται σε πολύ μικρές ποσότητες, στη Ζάκυνθο.

Ανθότυρος ή Ανθότυρο: Ο φρέσκος ανθότυρος είναι ένα μαλακό λευκό τυρί, με χαμηλά λιπαρά και γλυκεία γεύση. Χρησιμοποιείται σε παραδοσιακά ελληνικά γλυκά με τυρί σε συνδιασμό με μέλι. Ο ξηρός ανθότυρος είναι αλατισμένος και έχει αφεθεί για να σκληρύνει. Έχει σκληρή υφή, με πικάντικη και αλμυρή γεύση και θριματίζεται για να συνοδεύσει ζυμαρικά. Είναι πολύ δημοφιλής στα Ελληνικά τραπέζια. και αποτελεί την  εναλλακτική  επιλογή για όσους αγαπούν τα λευκά τυριά αλλά θέλουν κάτι πιο ελαφρύ από τη φέτα.     

"Κεφαλοτύρι": Το Κεφαλοτύρι είναι σκληρό, αλμυρό κίτρινο τυρί φτιαγμένο από πρόβιο γάλα ή/και κατσικίσιο γάλα στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Είναι παρόμοιο τυρί με την κεφαλογραβιέρα. Το χρησιμοποιούμε τριμμένο πάνω στα μακαρόνια σε σάλτσες τύπου μπεσαμέλ,  αλλά και σε σαλάτες.

"Πετρωτή ή Πετρωτό Τυρί ή Πετροτύρι ": Αυτά τα ιδιαίτερα εύγευστα, χειροποίητα τυριά με το περίεργο όνομα, είναι σπεσιαλιτέ της Άνδρου και της Τήνου.
Στην Άνδρο παρασκευάζονται είτε από κατσικίσιο είτε από αγελαδινό γάλα, όμως στην Τήνο γίνονται αποκλειστικά από αγελαδι­νό, αφού αυτό το γάλα υπάρχει κατά κύριο λόγο στο νησί.
Παίρνουν το όνομα τους από τον τρόπο που ενώ είναι νωπά ακόμα πιέζονται και στραγγίσουν, συνήθως ανάμεσα σε δύο μαρμάρινες πλάκες, έτσι ώστε με το βάρος αυτό να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποσότητα υγρών.
Στην Τήνο μάλιστα υπάρχει και ένα ειδικό μαρμάρι­νο δοχείο με στόμιο και καπάκι που εφαρμόσει πολύ καλά, για να κάνει το έργο ευκολότερο.
Στο τέλος το σχήμα που παίρνουν τα συγκεκριμένα τυριά είναι συνήθως σχήμα δίσκου, προ­φανώς ως αποτέλεσμα της συμπίεσης μεταξύ των μαρμάρινων πλακών.
Έτσι, πρόκειται για φρέσκα τυριά, που αφού πήζουν και στραγγίσουν σε τσαντίλες, η μάζα πιέ­ζεται για κάποιες ώρες και στη συνέχεια καταναλώνονται ως επιτραπέζια.
Όμως μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως βάση για την παρασκευή άλλων, πιο ώριμων, ντόπιων τυριών.

"Βολάκι Τήνου": Ενα εξαιρετικό τυρί,μικρής παραγωγής που έχει σχήμα μικρής μπάλας, απο αγελαδινό γάλα,με λεία υφή και έντονο κίτρινο χρώμα,που αν ωριμάσει καλά,θυμίζει ελαφρώς τη παρμεζάνα.Θα το βρείτε στη Τήνο και στο κατάστημα ΕΥ ΖΗΝ στην Ν.Ερυθραία.

"Αρμεξιά Άνδρου": Μαλακό τυρί από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα ή μείγμα των δύο. Παρασκευάζεται στην Άνδρο και προέρχεται απο το γάλα ενός αρμέγματος συνήθως του πρωινού.Απλής τυροκόμησης με αρκετά λιπαρά μιάς και προέρχεται από πλήρες γάλα .Απαλής γεύσης.Δυστυχώς μπορείτε να το βρείτε μόνο στην Ανδρο.

"  Σκοτύρι Ίου ": Λευκό μαλακό αλοιφώδες τυρι που τα παλιά χρόνια φιαχνότανε μέσα σε ασκούς από τομάρια ζώων με εμποτισμο γάλακτος μέσα στο τυρί του ασκού. Στις μέρες μας γίνεται σε ντενεκέδες μόνο από μερικους μερακλήδες τυροκόμους του νησιού .Θα το βρείτε μόνον στην Ιο και αφου το ψάξετε αρκετά

"Γυλωμένο ή Μανούρα" : Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για το πιο ασυνήθι­στο τυρί σε όλη την Ελλάδα, για να μην πούμε σε ολόκληρη την Μεσόγειο.Το γυλωμένο είναι ένα παραδοσιακό σκληρό τυρί, που παρασκευάζεται σχεδόν αποκλειστικά από φρέ­σκο κατσικίσιο γάλα. Παίρνει το όνομα του από την ντόπια ονομασία για το κατακάθι στον πάτο του κρασοβάρελου, που στη Σίφνο και αλλού λέγεται γύλη.Αφού πήξει, το τυρί δια­τηρείται και ωριμάσει μέσα στο κατακάθι στον πάτο του βαρελιού. Τυριά που μουσκεύουν μέσα σε κρασί απαντώνται σε πολλά μέρη της Ελλάδας, κυρίως στα νησιά, ενώ στις Κυκλάδες είναι τοπική σπεσιαλιτέ της Σίφνου και τηςΦολεγάνδρου.
Το εσωτερικό του τυριού που είναι σκούρο, σχεδόν λασπώδες, όχι μόνο τρώγεται αλλά είναι νοστιμότατο. Το γυλωμένο είναι ένα πικάντικο, πολύ σκληρό τυρί, θαυμάσιο ως μεζές, ιδίως συνοδεύο­ντας τσίπουρο ή ούζο.Οι ντόπιοι το χρησιμοποιούν συνήθως για τρίψιμο και είναι

 εξαιρε­τικό πάνω από φρέσκα αχνιστά Ζυμαρικά με λίγο ελαιόλαδο και πιπέρι.

"Μυτάτο Κυθήρων": Το κορυφαίο τυρί των Κυθήρων. Πρόκειται γιά ένα λαδοτύρι που φιάχνεται από πρόβειο ή και κατσικίσιο γάλα και ωριμάζει μέσα σε ελαιόλαδο . Είναι μικρής παραγώγής και θα το βρείτε μόνον στα Κύθηρα

"Κορφού Κέρκυρας": Ανήκει στα σκληρά τυριά. Ένα είδος κεφαλοτυριού Παράγεται στην Κέρκυρα από αγελαδινό γάλα

"Μελίχλωρο Λήμνου": Η τυροκομική παράδοση της Λήμνου είναι μεγάλη.Το μελίχλωρο όπως μαρτυρά και τ΄ονομά του είναι ένα τυράκι που δεν είναι ούτε ώριμο αλλά ούτε και φρέσκο.Εχει ελαφρά κρεμώδη υφή,και η γεύση του μοιάζει με αυτή της φέτας.

"Τσακιστή Μυζήθρα Λήμνου": Παράγεται στη Λήμνο από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα. Πήζουν το γάλα και πριν αρχίσει η στερεοποίηση κτυπούν το τυρόπηγμα ως ότου ξαναγίνει γάλα. Σταματούν για 15 λεπτά το αφήνουν να ξεκουραστεί και μετά το στραγγίζουν.

"Αρμόγαλο Σάμου ". Παραδοσιακό τυρί από τη Σάμο. Αλοιφώδους υφής από γίδινο γάλα. Μέγιστη υγρασία 70,8%, λιπαρά 13,8%



"Ελαϊκή": Ανήκει στα μαλακά τυριά. Παράγεται στα περισσότερα νησιά των Δωδεκανήσων (Κάσο, Κάρπαθο κλπ) από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα ή μίγμα των δύο. Ωριμάζει στον αέρα και συντηρείται στο λάδι.

"Σιτάκα Κάσου και Καρπάθου" :Τυρί με αλοιφώδη μάζα λευκού χρώματος. Παράγεται στη Κάσο και την Κάρπαθο από αιγοπρόβειο γάλα.

"Σιμπουκουκίρα" : Τσακώνικη λέξη που σημαίνει το κατάλοιπο της κρέμας γάλακτος αφού αφαιρεθεί το βούτυρο. Τυρί αλοιφώδες που παράγεται στο Λεωνίδιο Κυνουρίας

"Στάκα": Προέρχεται από την πανέμορφη Κρήτη όπως και τόσα άλλα τυριά.(ξυνομηζύθρα, πηχτόγαλο, ξίγαλα και όσα έχουμε ήδη παρουσιάσει σε προηγούμενο άρθρο με τα τυριά Π.ΟΠ.). Για πολλούς δεν είναι εύκολο να αποφασίσουν, αν είναι τυρι ή απλά ένα άλλο γαλακτοκομικό προιόν. Μαζευουν την τσίπα (κρέμα) του γάλακτος από το άρμεγμα και την αλατίζουν ελαφρά .Οταν μαζέψουν μιά ικανοποιητική ποσότητα επί αρκετες μέρες την ζεσταίνουν σε χαμηλή φωτιά με μικρή προσθήκη αλευριού.Ετσι χωρίζουν οι πρωτείνες από το λίπος. Το λίπος μαζεύεται χωριστά και είναι το περίφημο στακοβούτυρο ενώ οι ασπρη και πυκτή μάζα των πρωτείνων ειναι η διάσημη στάκα .Θα την απολαύσετε με αβγά ,με μακαρόνια , πιλάφι ή και σε πίτες

"Τυροζούλι": Παραδοσιακό τυρί από κατσικίσιο γάλα.Τρώγεται φρέσκο (χλωρό)είτε λίγο ωριμασμένο.Συνοδεύεται θαυμάσια από θυμαρίσιο μέλι.
Φτιάχνεται κυρίως στα σπίτια:
Βράζετε το κατσικίσιο γάλα με λίγο αλατάκι και μόλις αρχίσει να φουσκώνει προσθέτετε λίγο ξύδι(Στα ορεινά που δεν είχαν λεμόνια,έβαζαν ξύδι όμως μπαίνει και λεμόνι η πυτιά).Μόλις κόψει μαζεύετε με μία τρυπητή κουτάλα το κομμένο γάλα,το βάζετε σ ένα τουλπάνι,του δίνετε σχήμα με ένα καλαθάκι και το αφήνετε να βγάλει όλα τα υγρά του. Για να φτιαχτεί χρειάζεται μεγάλη κατσαρόλα γεμάτη γάλα.

"Βικτώρια":  Eιναι τυρί από τη Μακεδονία, σε σχήμα κυλίνδρου επικηρωμένου ,έχει συμπαγή κιτρινωπή μάζα χωρίς τρύπες.Παρασκεύαζεται αποκλειστικά και μόνο απο αγελαδινό γάλα μιας συγκεκριμένης φυλής (Ηolstein & Brawn Swits), οι οποίες πρέπει να εκτρέφονται μέσα σε όρια του νομού Θεσσαλονίκης.Εχει 40% λιπαρά επι ξηρού και μέγιστη υγρασία 45%.Εχει την ίδια υφή με το Μετσοβόνε αλλά χωρίς κάπνισμα.Κατασκευάζεται αποκλειστικά απο την εταιρία ΑΓΝΟ σε πολύ περιορισμένες ποσότητες και το μέλλον του είναι αμφίβολο.

"Γαϊς τυρί ποντιακό": Ενα τυρί ποντιακής προέλευσης.Ο τρόπος κατασκευής του έρχεται απο τον μακρινό Πόντο,έχει σχήμα πλεξούδας,υφή ημίσκληρη και απαλή γεύση. Βρίσκεται μόνο στο Κιλκίς και σε ωρισμένα καταστήματα της Θεσσαλονίκης.Η λέξη γαίς σημαίνει ζώνη.Επομένως θα μπορούσαμε να το πούμε τυρί -ζώνη.



"Περχαροτύρι ποντιακό": Οι Πόντιοι έχουν πολύ μεγάλη παράδση στην τυροκομεία.Μεταξύ των τυριών τους υπάρχει και το περχαροτύρι ένα τυρί που είναι καπνιστό. Ημάζα του μοιάζει με αυτή του Κασεριού , έχει φαιό περίβλημα και είναι καλά καπνισμένο. Ελαφρά αλατισμένο και νόστιμο. Θα το βρείτε σε λίγα καταστήματα στην Θεσσαλονίκη και στο Κιλκίς.

"Σίρνα": Παράγεται αποκλειστικά από τους τυροκόμους του χωριού Δρίβα της κεντρικής Μακεδονίας .Ειναι ένα λευκό τυρί άλμης που παρασκευάζεται αποκλειστικά από κατσικίσιο γάλα. Μοιάζει πολύ με την φέτα και ως προς την παρασκευή αλλά και την γευσή μόνο που φέρει πολύ έντονα τα αρώματα του κατσικίσιου γάλακτος.




 "Φιλίτυρο Καπνιστό": Παρασκευάζεται αποκλειστικά από μίγμα Αγελαδινού και Αιγοπρόβειου Ελληνικού φρέσκου γάλατος.Καταναλώνεται τηγανιτό (σαγανάκι) σε καυτό λάδι (χωρίς αλεύρωμα) ή ψητό σε δυνατή θράκα ή ωμό ως μεζές.Έχει ιδανική συμπεριφορά στο ψήσιμο (δεν απλώνει).


"Οψιμοτύρι Παρνασσού:" Κρεμώδες υπόξινο τυρί με προσθήκη φέτας. Παρασκευάζεται αποκλειστικά από αιγοπρόβειο γάλα της περιοχής.
Συνοδεύει άριστα ψητά κρέατα και βοηθά στη χώνεψη.

                           

Και κάπου εδώ τελειώνει  το μακρύ αλλά καθόλου κουραστικό ταξίδι μας στην πανδαισία γεύσεων των Ελληνικών τυριών. Τα παρουσιάσαμε όλα; Δεν νομίζω. Τυχαίο; Επίσης δεν νομίζω. Το μόνο που μπορούμε να σας πούμε με σιγουριά είναι ότι  αν αποφασίσετε να τα αναζητήσετε κι εσείς είτε στις περιηγήσεις σας στην πανέμορφη Ελλάδα, είτε στα ράφια των καταστημάτων τροφίμων, στο τέλος του ταξιδιού θα έχετε τις πιο απολαυστικές αναμνήσεις. Τολμήστε το λοιπόν. Ένας μαγικός κόσμος γεύσης σας περιμένει να τον ανακαλύψετε.

Συντάκτης: Ειρήνη Ι. Πιτσόλη

Πηγές: kathimerini.gr, elias mamalakis.gr , αγροτικός συνεταιρισμός Λέσβου, ε.ο.ς Σάμου.

Τι;;;;;;;;;;; Τυρί. Από σπίτι με καταγωγή.........

   

    Τυρί και ψωμί να το φας την Κυριακή......... λέγαμε και λένε ακόμη και σήμερα τα παιδάκια. Η χώρα μας έχει μακρά παράδοση στην τυροκομία ενώ στην κατανάλωση τυριού οι Έλληνες, βρίσκονται πρώτοι στην κατάταξη. Όχι ένα αλλά εικοσιένα είναι τα ελληνικά τυριά Π.ο.π..( προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης). Σήμερα η σελίδα μας θα προσπαθήσει να μας ξεναγήσει στον θαυμαστό κόσμο των ελληνικών τυριών ώστε την επόμενη φορά που θα πάμε στο super market να αναζητήσουμε το ανθότυρο αντί της μοτσαρέλας, και το κατίκι δομοκού αντί του cottage cheese.

         Το Ελληνικό Libro d' oro των τυριών (Π..Ο.Π)

             Ας ξεκινήσουμε την ξενάγηση μας στον κόσμο των Ελληνικών τυριών προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης με την λευκή  βασίλισσα: τη φέτα. Τυρί που παράγεται σε πάρα πολλά μέρη της Ελλάδος,  στη Μακεδονία, τη Θράκη, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα την Πελοπόννησο και την Μυτιλήνη. Υπάρχει σε αρκετές ποικιλίες, σκληρή, μαλακή , αλμυρή. Τη συναντάμε σε όλα τα Ελληνικά τραπέζια και την τρώμε είτε μόνη της είτε ως πρωταγωνίστρια σε αρκετές συνταγές. Η ιστορία της ξεκινάει από την αρχαία Ελλάδα. Η μυθολογία λέει ότι ο πρώτος που παρασκεύασε φέτα ήταν ο Δίας, για να ταΐσει τον γιο του Ηρακλή.
 

           Το λένε "Σαν Μιχάλη". Μπορεί να μας θυμίζει κάποιον γνωστό μας, αλλά δεν είναι πρόσωπο δεν είναι μέρος. Είναι ένα πεντανόστιμο ελληνικό τυρί που κατάγεται από τη Σύρο, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Παράγεται από 100% παστεριωμένο αγελαδινό γάλα, και έχει πικάντικη βουτυράτη γεύση. Πως τρώγεται; Επιτραπέζιο, σουφλέ, τριμμένο σε μακαρονάδες και πίτες, τηγανιτό και ψητό. Με τι το συνοδεύουμε; Με δυνατά λευκά ή φίνα κόκκινα κρασιά.

               

   
          Κατάγεται από την Αράχωβα και την συναντά κανείς στα καλύτερα σαλόνια. Την λένε Φορμαέλα και είναι στρογγυλή και νόστιμη. Είναι ημίσκληρο τυρί που παράγεται από πρόβειο η αιγοπρόβειο γάλα. Καταναλώνεται κυρίως ψητή και είναι η τέλεια συνοδός για το ουζάκι μας , το τσίπουρο αλλά και τα λευκά κρασιά.

             


      "Φέτα της φωτιάς" ή κατά κόσμον  "Σφέλα". Πατρίδα της η Νότια Πελοπόννησος. (Μεσσηνία, Λακωνία,). Πρώτη ύλη: Πρόβειο η γίδινο γάλα συχνά ανάμεικτο. Πικάντικη και νόστιμη. Το όνομα της σημαίνει Λωρίδα. Αν δεν την έχετε δοκιμάσει ακόμη αναζητήστε την. Δεν θα σας απογοητεύσει.

         

            "  Ανεβατό": Έρχεται από τα Γρεβενά  μαλακό λευκό τυρί με ξυνούτσικη γεύση. Παράγεται από πρόβειο ή γίδινο γάλα ή μίγμα και των δύο. Έχει φανατικό κοινό στην επαρχία Βοΐου στην Κοζάνη. Αν το δοκιμάσετε υπόσχεται να σας "ανεβάσει" τη διάθεση αλλά και τις γαστρονομικές απαιτήσεις.


                                                                     

            "Κατίκι Δομοκού" Έρχεται από ένα πανέμορφο μικρό χωριό της Θεσσαλίας, το Δομοκό. Έχει και παρατσούκλι: το λένε και " Τσαλαφούτι" . Έχει ξινούτσικη γεύση, είναι ελαφρύ, παράγεται από γίδινο γάλα ή μίγμα με πρόβειο, και θυμίζει κρέμα από κατσικίσιο γάλα. Μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να αντικαταστήσει το cottage cheese ή το τυρί τύπου "philadelfia".

               " Mανούρι": Πήρε αυτό το όνομα επειδή η παρασκευή του είναι σκέτος μπελάς. "μανούρα".  Φτιάχνεται στην Δυτική Μακεδονία και τη Θράκη αλλά η καταγωγή του είναι ακόμη πιο παλιά. Ήταν γνωστό και στο Βυζάντιο. Παράγεται από τυρόγαλα πρόβειου ή γίδινου γάλακτος, ή μείγματος και των δύο στο οποίο προστίθεται κρέμα πρόβειου ή γίδινου γάλακτος. Στην συνέχεια μεταφέρεται σε σάκους για να στραγγίξει και από εκεί σε ψυκτικούς θαλάμους. Αξίζει τον κόπο είναι ελαφρύ και πάρα πολύ νόστιμο.

         "  Γαλοτύρι" . Θα μπορούσε να είναι γιαούρτι αν δεν ήταν τόσο έντονη η "αψάδα" στην γεύση του. Παράγεται από πρόβειο ή γίδινο γάλα ή μίγμα και των δύο. Πατρίδα του είναι η Θεσσαλία. Το καλύτερο βγαίνει τον Αύγουστο που το γάλα έχει όλο το πάχος του. Η ελαφριά ξινή γεύση του μετριάζεται με μια κουταλιά ζάχαρη. Το έχετε δοκιμάσει ποτέ; Αν όχι βάλτε το στη λίστα των επόμενων αγορών από το σούπερ μάρκετ.

               " Λαδοτύρι Μυτιλήνης":  Όπως προδίδει και η ονομασία του, κατάγεται από τη Μυτιλήνη. Είναι το έτερο διάσημο προϊόν του νησιού μετά το ούζο. Στη Μυτιλήνη η παρασκευή του αποτελεί οικογενειακή παράδοση και κάθε νοικοκυριό φυλάει το πολύτιμο τυρί σε ελαιόλαδο. Είναι πικάντικο , "ιδιότροπο" τυρί που παράγεται από πρόβειο ή από μίγμα με γίδινο γάλα που δεν ξεπερνάει το 30% του βάρους του. Δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε στην όμορφη Λέσβο για να το βρείτε. "Κυκλοφορεί" και στα σούπερ μάρκετ αλλά και σε καταστήματα με παραδοσιακά Ελληνικά προϊόντα.

             

      

       "Μπάτζος": Δύσκολο όνομα αλλά όταν το δοκιμάσεις δεν το ξεχνάς ποτέ. Έρχεται από την Μακεδονία και την Θεσσαλία. Είναι ημίσκληρο τυρί από πρόβειο ή γίδινο γάλα ή μείγμα και των δύο. Αν δεν μπορείτε να το θυμηθείτε σημειώστε το. Να είστε σίγουροι ότι η γεύση του θα σας ανταμείψει.

          "Καλαθάκι Λήμνου": Την επόμενη φορά που θα πάτε στο σούπερ μάρκετ μην παραλείψετε να βάλετε στο καλάθι σας το καλαθάκι Λήμνου. Έρχεται απ' το πανέμορφο νησί της Λήμνου για να μας συνεπάρει με την ελαφριά ξινούτσικη γεύση του. Το όνομα του το χρωστάει στο σχήμα του που οφείλεται στον τρόπο παρασκευής του. Παράγεται από πρόβειο γάλα ή μίγμα με γίδινο, που δεν ξεπερνάει το 50% του βάρους του. Οι ρίζες του φτάνουν μέχρι το Βυζάντιο.

                       

         "Κασέρι": Λίγοι το ξέρουν με το παρατσούκλι του "κασκαβάλι". Είναι το γνωστό κι αγαπημένο μας μαστιχωτό κίτρινο τυρί. Έχει ήπια γεύση και ελαφρύ άρωμα. Παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα ή μίγμα με γίδινο. Έρχεται  από την Μακεδονία και την Θεσσαλία.

            

                            "Μετσοβόνε" :   Φτιάχνεται αποκλειστικά στο Μέτσοβο, αν και το όνομα του θυμίζει Ιταλία (λόγω κατάληξης). Παρασκευάζεται από αγελαδινό ή και μίγμα με πρόβειο ή γίδινο γάλα, που δεν ξεπερνάει το 20% του βάρους του. Η συνταγή μάλιστα θέλει μεράκι και υπομονή:  Στο γάλα της μέρας προστίθεται τυρόγαλα της προηγούμενης, πήζει και στραγγίζει μέχρι να φτάσει στο σωστό βαθμό οξύτητας. Στην συνέχεια κόβεται σε λωρίδες και μπαίνει σε νερό 75-80°C για να ζυμωθεί. Έπειτα τοποθετείται στην άλμη και αποθηκεύεται να ωριμάσει. Στο τέλος καπνίζεται με φυσικό τρόπο και καλύπτεται με παραφίνη. Είναι το εκλεκτό μας καπνιστό για τους μερακλήδες της γεύσης.

     

"Κοπανιστή": Πικάντικη, νόστιμη, ξελογιάστρα, ζωηρή, τσαχπίνα, προδίδει την νησιώτικη της καταγωγή. Φτιάχνεται στη Χίο, στην Τήνο και στη Σύρο. Μαλακό λευκό τυρί, φτιάχνεται από αγελαδινό γάλα, πρόβειο ή γίδινο ή μείγμα και των τριών. Το τυρόπηγμα μπαίνει σε σάκους για να στραγγίξει, αναμειγνύεται με αλάτι και τοποθετείται σε δοχεία σε δροσερό χώρο για να σχηματιστεί άφθονη μικροβιακή χλωρίδα στην επιφάνεια.

Ας αφήσουμε την γαλλική Ριβιέρα .... ας μιλήσουμε για την Ελληνική Π.ο.π. Γραβιέρα.......

       "Γραβιέρα Αγράφων": Έρχεται από την περιοχή οροσειράς των Αγράφων (Δ. Θεσσαλία, Ευρυτανία) και η γεύση της δεν περιγράφεται.Παράγεται από πρόβειο γάλα ή μίγμα αυτού με γίδινο. Τα βασικά χαρακτηριστικά του τυριού είναι η μέγιστη υγρασία 38% και η ελάχιστη λιποπεριεκτικότητα επί ξηρού 40%. Είναι σκληρό τυρί με κυλινδρικό σχήμα και εμφανίζεται στην αγορά με διάφορες διαστάσεις σε κεφάλια 2-3 κιλών και 8-10 κιλών. Έχει επίσης εξωτερικό περίβλημα. Η μάζα του είναι συμπαγής και γεμάτη από μικρές στρογγυλές τρύπες. Έχει ανοικτό κίτρινο χρώμα με ευχάριστη υπόγλυκη γεύση και πλούσιο άρωμα.

        "Γραβιέρα Νάξου": Ένα από τα τυριά της Νάξου που έχει γνωρίσει παγκόσμια αναγνώριση είναι η πασίγνωστη γραβιέρα Νάξου. Η γραβιέρα Νάξου παρασκευάζεται από παστεριωμένο αγελαδινό γάλα ή και με προσθήκη μικρού ποσοστού πρόβειου γάλακτος. Τα γενικά χαρακτηριστικά της γραβιέρας Νάξου είναι ότι πρόκειται για ένα σκληρό τυρί με χρώμα χρυσοκίτρινο και με διάσπαρτες τρυπούλες μέσα στην συμπαγή του μάζα. Έχει υπέροχη γεύση σαν το νησί απ' το οποίο έρχεται..........

                                  Στην Κρήτη σαν θα γεννηθείς ωραία γεύση θα 'χεις.........

"Γραβιέρα Κρήτης": Φτιάχνεται οπό αιγοπρόβειο γάλα και ωριμάζει στα μιτάτα των κρητικών βουνών. Πλούσια, βουτυράτη και αλμυρούτσικη γεύση. Δεν θα απογοητεύσει τους εραστές του κόκκινου κρασιού, οι οποίοι θα τη συνοδεύσουν με ένα μαλακό Ξινόμαυρο, ένα πλούσιο Αγιωργίτικο αλλά και με ένα Merlot.

               "Πηχτόγαλο Χανίων": Η υφή του παραπέμπει σε γιαούρτι και διακρίνεται για την ελαφρά υπόξινη γεύση του. Θα κάνει τη γευστική διαφορά με ένα αφρώδες Μοσχοφίλερο.

       "Ξυνομυζήθρα Κρήτης": Παραδοσιακό τυρί με μαλακή υφή και έντονη, κάπως ξινή γεύση. Ταιριάζει ιδανικά με την κρητική ποικιλία Βηλάνα, αφού δένουν οι γεύσεις και τα αρώματα του τόπου.

             "ΞΥΓΑΛΟ ή ΞΙΓΑΛΟ ΣΗΤΕΙΑΣ": Από τα τελευταία που μπήκαν στην λίστα των Ελληνικών Π.ο.π. τυριών. Είναι προϊόν οξύνισης του γάλακτος και παρασκευάζεται από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα ή και μείγμα αυτών. Έχει χρώμα λευκό, υφή αλοιφώδη ή/και κοκκώδη, χωρίς επιδερμίδα. Η γεύση του είναι δροσερή, υπόξινη, ελαφρώς αλμυρή και έχει ευχάριστο χαρακτηριστικό άρωμα. Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσουμε αφού ενθουσίασε και τους Ευρωπαίους.


Αυτά λοιπόν είναι τα εικοσιένα καμάρια της Ελληνικής τυροκομίας. Όμως το ταξίδι μας στον πικάντικο και νόστιμο κόσμο των Ελληνικών τυριών δεν τελειώνει εδώ. Γιατί εκτός από τα π.ο.π. τυριά υπάρχουν αρκετά άλλα που έχουν υπέροχη γεύση και αξίζει να τα γνωρίσουμε. Θα επανέλθουμε λοιπόν..........

Συντάκτης: Ειρήνη Ι. Πιτσόλη